formaliteite en familievakansies

Dit was 'n bedrywige week.

Na 17 ure se rit vanaf Natal na die Boland het ek vir oulaas weer kom nostalgies raak oor my universiteitsjare. Die einde was inderdaad bittersoet en die plegtigheid was 4 ure lank sodat ek my 4 seconds of fame kon hê terwyl die tannie my oor die kop slaan.

Ek is maar bly dit was net 4 sekondes. Dit beteken ek het ten minste nog 14 minute en 56 sekondes oor! Klink vir my opwindend, want siende dat ek nou die kruin van my kwarteeu-krisis betree kan dit van nou af net beter gaan.

Terug na die Sleepy Hollow toe met my, want daar wag nuwe uitdagings, wonderlike mense en 'n skoon begin.

En na hierdie intense week van formaliteite en familie en vakansie is dit weereens bevestig. Mens kan nie jou familie kies nie, maar gelukkig kan jy al die ander mense om jou kies presies soos jy van hulle hou.

Pyp, twak, vuurhoudjies.

check.
check.
check.

So daar is 'n paar goed wat moes uitgesorteer word, en dis nou afgehandel.

Kyk, teen die tyd kan jy my niks meer van 'n dokter vertel nie. Ek sien een elke dag, ek sien 'n ander een weekliks, ek bel 'n ander een elke twee weke (die waglys is 6maande, so ek het my stalker knoppie opgedraai van 'n 2 na 'n 7, om seker te maak ek kom in).

Intussen werk ek aan so paar kantlynprojekte, bloot net om my besig te hou gedurende hierdie nuwe wagtydperk. Ek is weer ingeboek by BadCop wat seker maak ek doen my 200 crunches sonder blaaskans. Die piesangplaasverrigtinge en sosiale netwerk is in orde en eintlik nou weer vol lewe vandat ek terug is. En dan is daar natuurlik die golflesse en David Leadbetter se advies wat my kry om te fokus op nuwe dinge. En soos hy sê, dit gaan nie oor hoe hard jy slaan nie, maar hoe reguit. Die punt is, ek is by my spreekwoordelike driving range en ek fokus op die vlaggie.

Kom ons hoop die Witneus besluit dat my aansoek by vêrre die beste was, want dan gaan dinge net nog interessanter raak hier in die sleepy hollow.